«مافیا»؛ گروه وطن‌پرستی که تبهکار شد
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۸۳۲۱۲
عصر ایران - واژۀ مافیا (Mafia) به طور کلی دلالت دارد بر گروه‌های تبهکاری که با ارتکاب جرائم گوناگون، کسب درآمد می‌کنند. یک گروه مافیایی در واقع شبکه‌ای از تبهکاران حرفه‌ای است.
اما در معنایی محدودتر و دقیق‌تر، مافیا دلالت دارد بر "خانواده‌های تبهکار" عمدتا ایتالیایی-آمریکایی. منظور از "خانوادۀ تبهکار" نیز باندی است که دارای اعضای خویشاوند باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این واژه در قرن بیستم در آمریکا کاربرد زیادی داشت و به تدریج در سایر نقاط دنیا نیز در اشاره به باندهای تبهکار و حرفه‌ای به کار رفت؛ اما خاستگاه این واژه، جزیرۀ سیسیل ایتالیا است.
انگیزۀ تشکیل مافیا در سیسیل، ابتدا سیاسی بود ولی بعدها اقتصادی شد. نخستین بار در سال‌های آخر قرن هجدهم، هنگامی که سیسیل در اشغال نیروهای مهاجم فرانسوی بود، گروهی از مردم وطن‌پرست جزیرۀ سیسیل دست به تشکیل هسته‌های کوچک مقاومت علیه اشغالگران فرانسوی زدند.
به دنبال تشکیل این هسته‌ها، شورش‌های وسیعی در سیسیل علیه فرانسویان بوقوع پیوست و از همان زمان بود که یک گروه مخفی متشکل از هسته‌های فوق بوجود آمد با این شعار: «ایتالیا فریاد می‌زند: مرگ بر فرانسویان».
ایتالیا، جزیرۀ سیسیل
این گروه در میان اهالی سیسیل از نفوذ بسیاری برخوردار بود و با شعار "دفاع از مظلوم و مبارزه با ظالم"، حمایت روزافزونی در سیسیل بدست آورد.
بعدها پس از اخراج نیروهای بیگانه، افراد گروه، با نفوذی که داشتند، مشاغل مهم سراسر جزیره و شهرداری را بدست آورند. به تدریج گروه مذکور در سراسر ایتالیا هسته‌هایی تشکیل داد و با گرفتن مشاغل حساس، ماهیتش تغییر کرد.
زمینداران بزرگ برای رسیدن به اهداف زورگویانۀ خودشان، افراد هسته‌های گروه مذکور (یا مافیا) را استخدام کردند و بر جان و مال مردم ایتالیا و جزیرۀ سیسیل حاکم گردانیدند.
بعدها افراد مافیا در قاچاق مواد مخدر و اسلحه، گرداندن قمارخانه‌های بزرگ، اخاذی و ... شرکت کردند و شبکۀ وسیعی از این نوع را تشکیل دادند.
عدۀ زیادی از این گروه‌ها در سال‌های بعد به قارۀ آمریکا مهاجرت کردند و در آنجا دست به تشکیل هسته‌های وسیعی از ایتالیایی‌ها و بخصوص سیسیلی‌های مهاجر زدند و به تدریج کنترل اکثر بازارهای قاچاق، فروش اسلحۀ غیرقانونی، گرداندن قمارخانه‌ها، باندهای سرقت و ترور را به دست گرفتند.
مهاجران در هر یک از ایالت‌های آمریکا هسته‌هایی از خویشاوندان و اطرافیان و همکاران خود بوجود آوردند و این شبکه‌ها به "خانواده" معروف شدند.
با گسترش "خانواده‌ها" در ایالات متحدۀ آمریکا، رقابت‌هایی بر سر فعالیت‌ها بین آنان درگرفت و به تدریج مهاجران هموطن سابق تبدیل به دشمنان سرسخت یکدیگر در سراسر قارۀ آمریکا شدند.
در ایتالیا، گروه‌های مافیایی از همان آغاز تشکیل، مطالبات تجزیه‌طلبانه داشتند و جزیرۀ سیسیل را به صورت منطقه‌ای جدا از دولت مرکزی تحت اختیار خود گرفتند.
موسولینی پس از به قدرت رسیدن، این گروه‌ها را سرکوب کرد و اعضایشان را به زندان انداخت یا کشت، اما نتوانست آنها را به طور کامل ریشه‌کن سازد. به همین دلیل مافیا در ایتالیا در جریان جنگ جهانی دوم با نیروهای متفقین همکاری می‌کرد.
در سال 1943 "دون کارلو گامبینو" رهبر معروف مافیا و در جزیرۀ سیسیل و کل ایتالیا، با کمک‌هایش به نیروهای متفقین، جزیرۀ سیسیل را از اشغال آلمانی‌ها خارج کرد و نظامیان ایتالیا را نیز از سیسیل بیرون راند. وی بعدها راهی آمریکا شد و رهبر بزرگ تبهکاران و در واقع "پدرخواندۀ" مافیا در آمریکا شد.
دون کارلو گامبینو (76-1902) مشهورترین پدرخواندۀ مافیا
مافیا تشکیلات بسیار گسترده‌ای در آمریکا و بسیاری از مناطق جهان، بخصوص ایتالیا، داشت و ضوابط بسیار سختی بر تشکیلاتش حاکم بود. اکثر اعضای مافیا در آمریکا نیز ایتالیایی‌الاصل بودند. در واقع "تبار ایتالیایی" یکی از ضوابط برای ورود افراد به دار و دستۀ مافیا در آمریکا و سایر نقاط جهان بود. مافیا به این معنا، لفظی است که دلالت دارد بر یک شبکۀ تبهکار وسیع، که بویژه در قرن بیستم در آمریکا و ایتالیا بسیار فعال بود ولی پس از تشکیل و بویژه تقویت FBI در آمریکا، در دو سه دهۀ پایانی قرن بیستم به تدریج از دامنۀ فعالیتش کاسته شد. اگرچه نفوذ و قدرتش در ایتالیا به اندازۀ آمریکا کاهش نیافت.
اما مافیا امروزه عمدتا به معنای گروه‌های تبهکاری به کار می‌رود که فعالیت قانونی ندارند ولی با ثروت و تهدید و ترور، نفوذ قابل توجهی بر مقامات قانونی کشورهای گوناگون دارند و در بسیاری از موارد نیز کارگزاران خاص خودشان را در نهادهای حکومتی دارند.
به هر حال عضوگیری در خانواده‌های مافیاییِ ایتالیایی تبار با دقت زیادی انجام می‌شد. اعضای جدید پس از شناسایی‌ها و تحقیقات مفصل، طی مراسم خاصی با ادای سوگند وفاداری به تکیلات تا لحظۀ آخر، فاش نکردن اسرار آن، و نیز استقبال از مرگ و تعهد به وظایف و آدم‌کشی، به عضویت گروه درمی‌آمدند (و درمی‌آیند).
هر عضوی که به آرمان‌ها و اهداف گره خیانت کند و اسرار آن را فاش نماید، و یا دیگر نتواند مورد استفادۀ گروه باشد، توسط دیگر افراد و به دستور رئیس گروه به قتل می‌رسد.
این دار و دسته‌های تبهکار در آمریکا، خانواده‌هایی گوناگون تشکیل داده‌اند. در آمریکا 12 خانوادۀ بزرگ وجود دارند که هر یک در یکی از ایالت‌ها به سر می‌برند و در خود نیویورک نیز 5 خانوادۀ معروف مشغول فعالیت هستند.
خانواده‌های فوق، امروزه خشونت کمتری دارند و اهدافشان را بیشتر از طریق لابی کردن یا تهدید و تطمیع محقق می‌سازند نه از طریق خشونت عریان. اگرچه در صورت اجبار، به خشونت هم متوسل می‌شوند اما برای اینکه منافع کل خانواده بر باد نرود، با دقتی حرفه‌ای می‌کوشند موقع ارتکاب قتل، رد پایی از خودشان باقی نگذارند.
خانواده‌های مافیایی مذکور، مستقیم یا غیرمستقیم، با سیاستمداران ایالات متحده نیز ارتباط دارند و از آنها در راستای تحقق اهداف تجاری‌شان استفاده می‌کنند. این خانواده‌ها همچنین معمولا با یکدیگر نیز روابط خوبی دارند اما گاهی اوقات بر اختلافات حل‌نشدنی، کارشان به زد و خورد و تصفیه‌های خونین می‌کشد.
معروف‌ترین آنها در نیویورک، فلوریدا، نیواورلئان، لوس‌آنجلس، کانزاس‌سیتی، لاس‌وگاس، شیکاگو، کلیولند، فیلادلفیا، نیوانگلند و ... ساکن هستند و تیم‌های حقوقی قدرتمندی، متشکل از وکلای حرفه‌ای دارند که در مواقع ضروری، آنها را تبرئه یا مجازات‌های احتمالی‌شان را کاهش می‌دهند.
دون کارلو گامبینو، معروف‌ترین رهبر تبهکاران و پدرخواندۀ خانواده‌های نیویورک بود که در 1976 درگذشت. وی بارها از چنگ قانون گریخت و در اوایل دهۀ 1970 فیلمی از زندگی وی به نام "پدرخوانده" با بازی درخشان مارلون براندو (در نقش دون کورلئونه) ساخته شد.
دارودسته‌های تبهکار در آمریکا کارهای مختلف انجام می‌دهند و در انواع فعالیت‌های بزرگ شرکت دارند. انحصار قاچاق مواد مخدر در سراسر جهان تا اندازۀ زیادی زیر نظر آن‌هاست؛ به طوری که هم‌اکنون نیز گاهی اخباری حاکی از حمل و قاچاق و فروش مواد مخدر توسط مافیا در سراسر قاره‌های اروپا و آمریکا، بخصوص ایتالیا و ایالات متحده، گزارش می‌شود.
خانواده‌ها و اعضا و ماموران آنها در دزدی‌ها و غارت‌های بزرگ بین‌المللی شرکت دارند و اکثر قمارخانه‌های معروف ایالات متحدۀ آمریکا و سراسر اروپا به دست اعضای آنها اداره می‌شود.
مافیا با سیاستمداران برجسته‌ای در آمریکا در ارتباط است و در انتخابات اعضای کنگرۀ آمریکا نیز تاثیرگذار است. یعنی با پرداخت پول‌های کلان، تا حدی موفق می‌شود نمایندگان مورد علاقۀ خود را به مجلس سنا و مجلس نمایندگان بفرستد.
ضمنا خانواده‌های مافیایی در بازارهای بورس شرکت دارند و از نفوذ زیادی در وال‌استریت آمریکا برخوردارند. آنها همچنین ماموران بانفوذی در فرودگاه‌های مهم آمریکا، در بانک‌ها، در شرکت‌ها و کارتل‌های بزرگ اقتصادی و حتی در میان پلیس فدرال آمریکا دارند و به موقع برای خروج قاچاق و تبدیل ارز، شرکت در بازار بورس، رهایی از چنگ قانون و زندان، از این افراد استفاده می‌کنند.
دون کارلو گامبینو در ایام جوانی
دست مافیا در پشت بسیاری از جریان‌ها و وقایع سیاسی آمریکا، از جمله واترگیت، کشف شده است. داستان پرداخت رشوه‌های کلان این سازمان به سیاستمداران بزرگ دارای شهرت خاصی است.
مافیا در خارج از مرزهای آمریکا نیز در بعضی از بازی‌های سیاسی جهان شرکت می‌کند. در سال 1969 جریان فعالیت‌های مافیا در هائیتی و رقابت این سازمان با سازمان سیا فاش شد. مافیا به رئیس‌جمهور این جزیرۀ کوچک در دریای کارئیب سلاح‌های زیادی فروخت و بین سال‌های 1963 تا 1969، که سیا قصد سرنگونی فرانسوا دووالیه رئیس‌جمهور هائیتی را داشت، مافیا به وی کمک تسلیحاتی کرد تا دووالیه بتواند با سلاح‌هایش، با نیروهای نیابتی سیا درگیر شود. دووالیه در 1971 در اثر بیماری قلبی درگذشت و سیا نتوانست او را سرنگون سازد.
سرنگونی مانوئل نوریه‌گا، رهبر نظامی پاناما در فاصلۀ سال‌های 1983 تا 1990 نیز به دلیل همکاری گستردۀ وی با مافیا برای انتقال کلان مواد مخدر به ایالات متحدۀ آمریکا بود. دولت جورج بوش پدر، نوریه‌گا را متهم کرد که پاناما را به شاهراه انتقال مواد مخدر از آمریکای جنوبی به ایالات متحدۀ آمریکا بدل کرده است.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: مافیا ایتالیا آمریکا ایالات متحدۀ آمریکا جزیرۀ سیسیل خانواده ها مواد مخدر هسته ها حرفه ای گروه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۸۳۲۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انگیزه دانشجویان از تداوم اعتراضات؛ در کوی دانشگاه‌های آمریکا چه می‌گذرد؟
گسترش تجمعات دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا در اعتراض به تداوم جنگ غزه، به ورود پلیس به محیط دانشگاه با درخواست رؤسای دانشگاه‌ها منجر شد و بازداشت دانشجویان معترض را به دنبال داشت. بااین‌حال هنوز این اعتراضات ادامه دارد و دانشگاه‌ها صحنه رویارویی دو گروه از حامیان اسرائیل و فلسطین است که هر یک طرف مقابل را به تندروی و اسلام یا یهود هراسی متهم می‌کنند.
براین‌اساس، دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا در اعتراض به جنگ غزه متعهد شده‌اند که با وجود تلاش رؤسای دانشگاه‌ها و پلیس برای کنترل تظاهرات، به اشغال دانشگاه‌ها ادامه دهند. درحالی‌که اعتراضات از دانشگاه کلمبیا در نیویورک آغاز شد؛ اما به‌تدریج در خارج از ایالات متحده گسترش یافت. تظاهرکنندگان در سراسر کشور خواستار آن هستند که دانشگاه‌ها روابط مالی خود با اسرائیل را قطع کنند. در همین حال، مدیران کالج‌ها با چگونگی حفظ امنیت محیط دانشگاه‌ها در میانه تکثر عقاید سیاسی دانشجویان یهودی و فلسطینی، دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
معترضان چه کسانی هستند؟
اعتراضات در آمریکا طیف گستره‌ای از دانشجویان و اساتید طرف‌دار فلسطین را که عمدتاً در حوزه‌های مرتبط با ادیان یهودی و مسلمان پژوهش می‌کنند، با خود همراه کرده است. گروه‌هایی که این اعتراضات را سازماندهی می‌کنند شامل گروه «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهودیان برای صلح» هستند. سازمان‌دهندگان فلسطینی این اعتراضات به طور گسترده خشونت علیه طرف‌داران اسرائیل را رد کردند، اما برخی از دانشجویان یهودی به رسانه‌ها گزارش دادند که هدف شعار‌های یهودی‌ستیزانه قرار گرفتند.
خواسته‌های دانشجویان چیست؟
خواسته‌های خاص معترضان تا حدودی از دانشگاه به دانشگاه متفاوت است. محور اصلی خواسته‌های دانشجویان در سراسر دانشگاه‌هایی که اعتراضات در آن آغاز شده، آتش‌بس دائمی در غزه، پایان‌دادن به کمک‌های نظامی ایالات متحده به اسرائیل، تخلیه دانشگاه‌ها از شرکت‌های مرتبط با سازندگان اسلحه است که از جنگ سود می‌ببرند. در برخی دانشگاه‌های آمریکا نیز، خواسته‌های صنفی در میانه اعتراضات گزارش شده است.
بر همین اساس تقاضای اصلی این است که دانشگاه‌ها از خدمات مالی شرکت‌های مرتبط با اسرائیل یا شرکت‌هایی که از جنگ با حماس سود می‌ببرند، محروم شوند. اما رؤسای دانشگاه‌ها تا حد زیادی از پذیرش این تقاضا‌ها خودداری کردند و کارشناسان معتقدند دانشگاه‌ها احتمالاً سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در شرکت‌های اسلحه‌سازی ندارند. چه آنکه در برخی دانشگاه‌ها، خواسته‌های دانشجویان، قطع همکاری‌های پژوهشی با صنایع دفاعی آمریکا و اسرائیل را نیز شامل می‌شود.
اما خواسته‌ها در دیگر دانشگاه‌ها متفاوت بود. معترضان دانشگاه کلمبیا همچنین خواستند تا دانشگاه تمام روابط خود را با اداره پلیس نیویورک افشا و قطع کند. دانشجویان همچنین خواستار تحریم دانشگاه‌های اسرائیل هستند. به‌عنوان‌مثال، معترضان کلمبیا می‌خواهند دانشگاه روابط خود را با مرکز دانشگاه در تل‌آویو قطع کند. توقف دریافت پول پروژه‌های پژوهشی از اسرائیل برای پروژه‌هایی که به تلاش‌های نظامی این کشور کمک می‌کنند از دیگر خواسته‌های دانشجویان کلمبیا بود.
اعتراضات از کجا آغاز شد
جنجال در دانشگاه‌های آمریکا از روز دوشنبه در دانشگاه هاروارد آغاز و تیتر نخست اخبار آمریکا را به خود اختصاص داد. فارغ‌التحصیلان برجسته این دانشگاه، با صدور بیانیه‌ای مشترک، اسرائیل را " مسئول کامل" جنگ نامیدند. رئیس دانشگاه بعداً توضیح داد که گروه‌ها موضع دانشگاه را نمایندگی نمی‌کنند. در دانشگاه جورج تاون در واشنگتن‌دی‌سی، انجمن SJP (دانشجویان برای عدالت در فلسطین) تصمیم گرفت میزبان یک شب‌زنده‌داری در اعتراض به جنگ غزه باشد، اما به دلیل افزایش آزار و اذیت و تهدید به خشونت علیه دانشجویان فلسطینی، عرب، مسلمان و ضدصهیونیست در سراسر کشور، از ورود رسانه‌ها به این برنامه خودداری کرد.
جرقه نخست درگیری بین پلیس و دانشجویان نیز از دانشگاه کلمبیا آغاز شد. آنجا که یورش پلیس به کمپ تحصن دانشجویان در روز ۱۷ آوریل، جرقه گسترش سریع اعتراضات به سایر دانشگاه‌های آمریکا را زد و باعث شد تا دانشجویان در ۲۲ دانشگاه آمریکا، اعتراضات منظم و کمپ‌های تحصن برپا کنند.
در دانشگاه آریزونا، انجمن SJP (دانشجویان برای عدالت در فلسطین) برنامه اعتراضی خود را پس از آن که رئیس دانشگاه گفت بیانیه گروه ملی "حمایت از اقدامات حماس" "در تضاد با ارزش‌های دانشگاه ما" است، به دلیل نگرانی‌های امنیتی لغو کرد. ده‌ها تن از دانشجویان انجمن SJP دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس نیز باوجودآنکه اعضای دانشجویی آن در چند روز گذشته مورد آزار و اذیت و حمله قرار گرفته‌اند، راهپیمایی برای فلسطین را سازماندهی و برگزار کردند.
در همین حال در دانشگاه کلمبیا، درحالی‌که مقامات دانشگاه دسترسی عمومی به محوطه دانشگاه نیویورک را به‌عنوان یک پیش‌بینی امنیتی مسدود کرده بودند، دو گروه متشکل از صدها دانشجو در تظاهرات طرف‌دار اسرائیل و طرف‌دار فلسطین با یکدیگر روبرو شدند. در این تجمع، حامیان فلسطینیان که بسیاری از آنها برای پنهان‌کردن هویت خود ماسک به‌صورت داشتند، تابلو‌هایی را در یک منطقه چمنی در نزدیکی کتابخانه دانشگاه در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود «فلسطین آزاد». کمی دورتر، دانشجویانی که از اسرائیل حمایت می‌کردند، در سکوت پوستر‌هایی را با چهره اسرای اسرائیلی در دست گرفته بودند.
همزمان با ادامه تحصن و اعتراضات دانشجویی در آمریکا به جنگ غزه، در جنوب کالیفرنیا دانشجویان حامی فلسطین و هواداران اسرائیل با عبور از موانعی که پلیس برپا کرده بود با هم درگیر شدند. به گزارش رسانه‌ها، اعتصاب دانشجویان دانشگاه تگزاس در آستین در حمایت از فلسطین نیز با ورود پلیس برای متفرق کردن معترضان با استفاده از اسب و تجهیزات ضدشورش منجر به دستگیری حداقل ۳۴ نفر شد. دو نفر از رسانه‌ها دستگیر شدند. بیش از ۵۰۰ دانشجو نیز روز چهارشنبه از کلاس خارج شدند و خواستار آن شدند که دانشگاه تگزاس از همکاری با تولیدکنندگان سلاح اسرائیل که در حمله به مردم غزه مشارکت داشته‌اند خارج شوند.
در دانشگاه مک گیل نیز اوضاع مشابه سایر دانشگاه‌ها بوده است. دانشجویانی که در محوطه دانشگاه مک گیل در همبستگی با فلسطینیان اردو زدند، معتقدند تا زمانی که دانشگاه از منابع مالی مرتبط با تولیدکنندگان سلاح، بانک‌های تجاری، شرکت‌های فناوری و سایر شرکت‌هایی که گفته می‌شود "در حمایت از رژیم آپارتاید اسرائیل هستند" خارج شود، جایی نخواهند رفت.
برخی از دانشجویان شب را در اردوگاهی متشکل از چادر‌های برپا شده خوابیدند. آنها پرچم‌های فلسطین و تابلو‌هایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: «مک گیل نسل‌کشی را تأمین مالی می‌کند» و «مک گیل، دست‌های تو به خون‌آلوده است.» اردوگاه حدود ۲۰ چادر پس از آن برگزار شد که دانشجویان اعتراضات مشابهی را در دانشگاه‌های سراسر ایالات متحده آغاز کردند. انجمن دانشجویان برای عدالت در فلسطین، اوایل ماه جاری میلادی، لیستی متشکل از نام ۵۰ شرکت را منتشر کردند که دانشگاه در ان سرمایه گذاری می‌کند و این گروه‌ها معتقدند " با نسل کشی فلسطینی‌ها" ارتباط دارند.
برخورد پلیس با دانشجویان
برخورد پلیس با دانشجویان در آمریکا عمدتاً با درخواست رؤسای دانشگاه‌ها انجام شده و همین موضوع مورد انتقاد شدید دانشجویان قرار گرفته است. غالب بازداشت‌ها در دانشگاه به دلیل وقوع جرائمی همچون صدمه‌زدن به اموال دانشگاه یا تسخیر ساختمان‌های اداری انجام شده که مغایر با قوانین دانشگاه و قوانین آمریکا است. در همین راستا معترضان بعد از آنکه بیش از ۲۰ ساعت ساختمان همیلتون هال در دانشگاه کلمبیا را تسخیر کردند، با برخورد پلیس مواجه شدند. در بیانیه‌ای که توسط سخنگوی دانشگاه کلمبیا منتشر شد، آمده است که افسران پس از درخواست کمک دانشگاه وارد محوطه شدند.
کارلوس نیوس، سخنگوی پلیس نیویورک نیز اذعان کرده که او هیچ گزارشی از آسیب‌دیدگی پس از درگیری دانشجویان با پلیس ندارد. این دستگیری‌ها بعد از آن آغاز شد که دانشجویان اولتیماتوم قبلی برای ترک اردوگاهی که در آن چادر زده بودند را نادیده گرفتند. پلیس طی دو هفته گذشته در سراسر ایالات متحده وارد دانشگاه‌های متعددی شده که منجر به درگیری و دستگیری بیش از ۱۰۰۰ نفر در سراسر آمریکا شده است.
در موارد نادر، مقامات دانشگاه و رهبران معترضان توافق کردند که اختلال در روال دانشگاه و مراسمات آینده دانشگاه را کنترل کنند. این در حالی است که اداره پلیس تأکید کرده که افسران بدون درخواست مدیریت کالج یا در صورت شرایط اضطراری وارد محوطه دانشگاه نخواهند شد.
این در حالی است که شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان آمریکا اعلام کرد بیش از یک هزار و ۵۰۰ نفر در کمتر از ۱۵ روز از آغاز اعتراض‌های دانشجویان حامی فلسطین بازداشت شده‌اند
چرا با اعتراض دانشجویان برخورد می‌شود؟
در همین حال، تخمین زده شد که کل خسارت دانشگاه کالیفرنیای شمالی بیش از یک میلیون دلار است. رهبر اکثریت سنای آمریکا اعتراضات در دانشگاه کلمبیا در حمایت از فلسطین را محکوم کرد. چاک شومر، رهبر اکثریت دموکرات در سنای آمریکا در صحن سنا گفت: «شکستن شیشه‌ها با چکش و اشغال ساختمان همیلتون دانشگاه، آزادی بیان نیست. این بی‌قانونی است. آنهایی که این کار‌ها را انجام دادند باید با پیامد‌ها و عواقبش هم روبرو شوند.»
جان کربی سخنگوی راهبردی شورای امنیت ملی ایالات متحده نیز به نقل از جو بایدن گفته اشغال یک ساختمان دانشگاهی "کاملاً اشتباه" است و "نمونه‌ای از اعتراض مسالمت‌آمیز نیست" سی‌بی‌اس نیز گزارش داد سارا شامی، سخنگوی جنبش جوانان فلسطینی دانشگاه مونترال گفته، " برخورد پلیس بخشی از یک الگوی بزرگ‌تر است که صهیونیست‌ها از مکانیسم‌های بوروکراتیک و مکانیسم‌های قانونی برای سرکوب فعالیت‌های فلسطینی استفاده می‌کنند. " او تأکید کرد که اعتراضات مسالمت‌آمیز باقی‌مانده است.
پیش‌ازاین، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد درباره سرکوب اعتراضات دانشجویی در آمریکا گفت که تضمین آزادی بیان و تظاهرات مسالمت‌آمیز "ضروری" است.
اکسیوس نیز با ابراز نگرانی سیاستمداران آمریکا از اعتراضات دانشجویان تحلیل کرده «اعتراض گروه‌های دانشجویی حامی فلسطین به یک پویایی سیاسی دامن زده که پس از حمله هفتم اکتبر حماس آغاز شد و در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا می‌تواند بر نتیجه آن اثرگذار باشد.»
منبع: خبرآنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت